autorijden

Deze stroom tonen haast zich haast onopgemerkte rabarber woorden
praten allemaal egaal het net geordende geluid uit
Asvalt aftastende ogen tussen bomen en sloten langs bomen dromende
chauffeur. Witte streep snijdt ogen in tweeën en de hand houdt het
leven vast in het hard rijdende lichaam.

de vangrail vangt mensen in blik
maar de snelweg snelt weg
van bloed in blik sturende hand
letters blokbetonnen woorden
opelkaargestapeld
wie graast de koe die grazen moet
de koe die grazen moet
goed moeder is de leider moe
gezichten vallen uit het Wij-O²
moeder zwijgt haar lijden

moeder
nu uw borsten zijn veruierd in Gods schaarse handen
en wij met miljarden zijn
koester u nochtans het 1eiigsamenzijn
dit moment strekt zich uit tot stilte
mij overwoekerend tot over mijn verleden
en opeens was ik er
1eiig samen prins Erik
mijn hoofd werd wereldbol
ik koning Ikregeer
in den beginne was het woord
daaruit kwam de onzin
tot ijslolly zijd gij en tot ijslolly zult gij wederkeren

Welkom in deze grote kringloop ons zweet walmt
wolken dans toch met uw prachtige marmeren armen
jazeker wij doen aan beeldenverering de polonaise
zing gespierde psalmen over het lichaamsvocht
zie het museum van bewegende gezichten pantomime bedelen
om zintuigen hoor de eeuwige gil niet meer versteen
verga als parfum waarmee brandende bruiden zich besprenkelen
de gedachte verdampt juist in de duisternis
de troostzon elders maakt de maan hier
droom maar van sterren dat dieetlicht
heet bidden met magere vingers en ook
hongerige haren worden dun als doorzichtige
zwarte jurken en sexy de perzikhuid een waaier is
deze verschrompeling, ik heb een geldig kaartje
is de attractie van mijn leven en gierend
van de glimlach ben ik de gigapende meeuw
de vogelvlucht is zo gewoon met veren Vandaag
een kranige zwaan onthoofd bloedschoon water
geen getuigen en de handen wassen met zeep ZEEP
........ het moest! ik heb mijn naam vervalst
mijn lijf veracht het leven verspeeld
het lichaam eerst door tweeën gedeeld
in godsdienst en staat gokte op god en het werd staat

de ogen roesten kraai voor kraai
met duizenden onbeduidende blikken
de schroothoop bloeit werkelijk als Betuwe
empirisch verval van kerkse raddraaiers
nog kerker is het hoge hoofd de lange mars
de bloederige riolen zijn kokend koel
alleen een harnas kan dat huid
verman dus ridderspoor ranonkelachtige
zie de mooie vrouw tijdelijk zijn

KIJK, de spiegel knipoogt je terug
toe DOE eens de glimlach TREK
je mondhoeken omhoog en LAAT
de linkerhoektand zien
hou vast FOTO
durf je de sprong van 10 jaar te nemen?
ZIE, de grimas is nu gespannen
er zijn rimpels in de glimlach
de linkerhoektand is nu heipaal
op je zachte onderlip
zullen we morgen toch maar wagen?

‘s avonds reizen door lampjesland
slingeren lintlantarenpalen auto's
voorbij leefhuizen en letterkantoren
de man is onbemand en bbbeeft
een luchtlichaam met a's en o's
men geve een beweging in de blinde nacht
en paart krachtig met de motorvrouw
op eentonige tonen te tonen het geluid
op eentonige tonen te tonen het geluid
ik ben meeganicus van deze woorden
maar hoor slechts rrrrrrrggg rrrrrrrrrrrr

in een zware stad
zwart van leven
de neonmuziek
een taal van tonen
zonder noten op papier
de melodie
net uit het orkest gekomen
een dirigent en veel publiek

de vogels zweven en breken zwetend
kilo's lucht zwevend luchtig
als handen in een muziekfabriek


DONKER NEON
STEM VAN STAAL
KLEURENKLEUREN
AAN UIT
LICHT IN DONKER NEON
..........STEM VAN STAAL
..........KLEURENKLEUREN
..........AAN UIT
..........LICHT IN DONKER NEON (etc.)


een gebouw
een gebouw
een gebebouwbouw
waar je werk
waar je werk
waar je wie waar werk
voor je cente
voor je cente
voor je sisacente
in een tempo
in een tempo
in een titatempo
godverdomme
godverdomme
godverdrievierdomme
ik word gek
ik word gek
ik word ik gigagek


Erik Lelieveld
15 februari 2003