wij treden synchroon buiten onszelf en zien ons vel aan de buitenkant
ja dit is naakt
een naakt waar zelfs Adem en Eva een punt aan kunnen zuigen
dit is de schim waar de duvel geen vat op heeft
en verder nu
Vader, ik heb een appeltje met u te schillen
waarom staat daar mijn lijf in brand?
mijn bloed en spieren stoken
terwijl ik volgens de huidige wetenschap voor 90 procent besta uit water
en blussen kan ik niet
mijn zenuwstelsel snapt dat niet
begrijp dat dan
een goed mens werd geboren
zelden een ander gezicht
ik heb een bloedmonster genomen en daar zat niets in waarvan ik schrok
o vader mijn verrader
wat heeft u mij gedaan
mag ik tot plankton gaan
ik ben het zat dit denken
Erik Lelieveld
8 november 2002
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten