Toen ik in Jan zijn hemel was
hij nodigde mij uit
zag ik tot mijn stomme verbazing
kale engelen zo kaal als een neet
zij hadden geen vleugels
maar zij droegen petjes met zo'n propellor
in het hof van Eden is het verplicht de tuinbroek aan
sindsdien dragen mijn engelen blonde krullen
spelen harp om half zeven
hebben de vleugels van de nachtegaalveren
zij zijn naakt en hebben allen de slappe lullen
Erik Lelieveld
4 mei 2003
woensdag 4 november 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten