de steltpotige lokvogel wandelt
uit de winkel naar buiten naakt
zij is reuïg maar geen hond heeft
in zijn reukcentrum de lederteek
die als parasiet op de voorhuid
van de harige zoogdieren leeft
Zij scheen achter de etalageruit
op de gouden trouwringen blinkend
om kopers naar binnen te beminnen
en om de enkelvoudige stemmen
te beluisteren met een hoofd vol oren.
Het is een folklore waar een ieder
de teef bemint maar de lokvink
wezenlijk echt twee korte pootjes heeft
en niet dansen kan dansen zoals de kat
Erik Lelieveld
18 september 2002
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten