Het was hooguit een volle tel
éénentwintig tweeëntwintig
daarna een nieuwe wereld, hel
in verdoemenis valt niet bidden
zie pupillen daar eens aan
kijk maar naar die blik in ogen
nu de wereld zal vergaan
zo'n ogenblik een hele tel
er is geen vraag in dat gezicht
of je die tel niet mee wil tellen
maar mischien dat je in dit licht
het kan noemen en wil doorvertellen
Erik Lelieveld
20 september 2002
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten