op jouw naam dichten dat wit dit duister
of lees toch toveren in licht en luister
het abadabacabadaba
maakt in gedachte heus nog Sabah
het is goed roeren in dit a b c
de uitadem ha van begroeten moet mee
zo blazen want het vuur mag niet uit
altijd hoor jij dit zacht pruttelend geluid
handige hectare, dat ben jij dus
dit verlies is niet volmaakt
mijn rond denken is kubistisch
ik ben planeet in jouw heelal zus
als je morgen vroeg ontwaakt
heeft deze afscheidskus vast iets magisch
Erik Lelieveld
8 april 2002
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten