klokken tikke tijd het gas
in kubieke oneindigheid
al mijn is dat gaat naar was
en ben ik aan het verleden kwijt
Leeftijd vlucht voor vaders tijd
de toekomst in waar ziekte wacht
die dood slechts kan genezen zacht
tot leven van oneindigheid
Erik Lelieveld
7 maart 2002
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten